_{این وزن آواز من است اگر مرا بسیار
دوست بداری شاید حس تو صادقانه نباشد . . . . .
من تو را چون عشق در سر کرده ام
من تو را چون شعر از بر کرده ام
من گل یاد تو را همچون خزان}

تا كه بوديم، نبوديم كسي

كشت ما را غم بي هم نفسي

تا كه خفتيم همه بيدار شدن

تا كه مرديم همگي يار شدن

قدر آن شيشه بدانيد كه هست

نه در آن موقع كه افتادو شكست

ميشه ماندن دليل عاشق بودن نيست،

خيلي ها رفتند تا ثابت كنند عاشقن...

  طناب دار..............

_{اون طور منو نگا نکن دست توی دست من بذار
 
برو یه وقت مریض نشی بغضتو هی نگه ندار
 
فدات بشم فدات بشم فدات بشم بذار برو
 
محاله باورش که من دیگه نمی بینم تو رو}

واسه تموم  دل شکسته ها......
شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی ترا با لهجه گل های نیلوفر صدا کردم تمام
شــــــب برای با طراوت ماندن باغ
قشنگ آرزوهایت دعا کردم پس از یک جست و جوی نقره ای در کوچه های آبی احساس تو را از
بین گل هایی که در ^{تنهاییم رویید با حسرت صدا کردم}