جاگذاشته ام دلی

هرکه یافت

مژدگانی اش تمام “زندگی ام”

گاهی وقتا توی رابطه ها
نیازی نیست طرفت بهت بگه :
برو !
همین که روزها بگذره و یادی ازت نگیره
همین که نپرسه چجوری روزا رو به شب میرسونی
همین که کار و زندگی رو بهونه میکنه...

همین که دیگه لا به لای حرفاش دوستت دارم نباشه
و همین که حضور دیگران توی زندگیش
پر رنگ تر از بودن تو باشه
هزار بار سنگین تر از
کلمه ی برو واست معنا پیدا میکنه
پس بروقبل از اینکه ویرون تر از اینی که هستی بشی...
پس منم میرم ...

اینجـا زَمـیـטּ اَست

رَسم آدمـہـایَش عـجـیبـ اَست

اینجـا گـُم کـہ بشـَوے

بـہ جـاے اینکہ دُنبالَــت بگـَردند

فَراموشَت مـے ڪننـد

عاشِق کہ بشـَوے

بـہ جـاے اینکـہ دَرڪَت کـنند ، مُتهمَت مـے ڪنند

فَرهنگـ لُغتـ اینجـا چیزے اَز

عِشق وَ اِحساس وَ غـرور سَرش نمـے شَود

زیاد کہ خوبـ باشے ، زیادے مےشَوے

زیاد کہ دَم دَستـ باشے ، تڪرارے مے شَوے

زیاد کہ بخَندے ، بَـرچَسبـ دیـ ـوانگـے مـے خورے

وَ زیاد کہ اَشکـ بریزے ... عاشقـــــ ــ ــــے !

ایـטּ جا باید

فــَقـط

بَراے دیگران نَفس بکـشے...

بـــہ خــُـدآ ڪــــآفــــَـر اَگــــر بـــود بــــہ رَحــــم آمـــده بـــــود

زآטּ هـَـمـہ نـــآلـــہ ڪـہ مــَـטּ پـــیــش ٺـــو ڪــــآفـر ڪـَــردَم

بر نیمکت شکسته ای در باران

 در دست تو چتر بسته ای در باران

 باران باران باران باران باران

تنها تنها نشسته ای در باران

دلــــــــم . . .
 نــه عشــق میخــواهـــد
 نــه دروغ هــای قشنگــــ
 نــه ادعــاهـــای بزرگـــــــ
 دلـــــــم . . .
 یکـــ فنجـــان قهــوه تــلخ میخـــواهـــد . . .
 و یکـــ دوســت
 کــه فقــط و فقــط . .
یکــــ دوســت بـاشـــد
 و بشـــود بـا او درد و دل کـــرد

تو کیستی؟

هان؟

یادم آمد...

...

تو همانی که روزی با پاهایت آمدی

و نماندی و رفتی!!!

و من...

من همانم

که روزی با دلم آمدم و ماندم و ماندم

حرمت تـــــه سیگاریام

مــن سـرد

هــوا ســرد

بــــرف ســرد

زمســتان سـرد

تــو بــا مــن ســرد

دنیـای مــن ســرد

همــه چــی ســرد !

ولــی سیــــــــگارم گــــــرم ،

ایــن تضــاد ، بـرای یه لحـــظه مــرا بـه آرامــــش میـبـرد...

"مــن"

به دنــبال

"تــويي" مي گــشت

بــراي " مــــــا " شــدن

دريــغ که 

بــازي را

"او" بــــرد....